اوباما در سخنرانی خود در سازمان ملل که دقایقی پیش به پایان رسید به صراحت اعلام کرد قوانین کشورش از حق توهین به مقدسات دفاع میکند و خواستار اندیشه بیشتر کشورهای دیگر در مورد موضوع آزادی بیان و نحوه مقابله با توهین به مقدسات گردید. او در بخشی از سخنرانی خود گفت:
«من می دانم که برخی هستند که می پرسند که چرا ما یک چنین ویدیویی را ممنوع نمیکنیم. پاسخ این سئوال چیزی است که در قوانین ما محترم شمرده شده است: قانون اساسی ما از حق آزادی بیان دفاع کرده است. اینجا، در ایالات متحده، تعداد بیشماری از نشریات تحریک به جرم میکنند. مثل من، اکثر آمریکایی ها مسیحی هستند، و در عین حال ما کفر گویی بر علیه مقدس ترین اعتقادات مان را ممنوع نمیکنیم. علاوه بر این، به عنوان رئیس جمهور کشور، و به عنوان فرمانده کل قوا در ارتش، من این را پذیرفته ام که برخی هر روز توهین های مختلفی نثار من می کنند، و من همیشه از حق آنان برای انجام آن کار دفاع خواهم کرد. آمریکایی ها و در سراسر جهان جنگیده اند و جان خود را از دست داده اند تا از حق همه مردم برای بیان دیدگاه های خود حفاظت کنند --حتی نظراتی که با آن مخالف هستیم.
حمایت ما از آزادی بیان در دفاع از سخنان نفرت آمیز نیست، بلکه به این دلیل است که بنیانگذاران کشور ما این را درک کرده بودند که بدون چنین حمایتی، ظرفیت هر فرد برای بیان دیدگاه های خود و عمل به معتقدات خود در معرض تهدید خواهد بود. ما چنین می کنیم چرا که در یک جامعه متنوع، تلاش برای محدود کردن آزادی بیان می تواند تبدیل به یک ابزار برای ساکت کردن منتقدان، و یا فرو کوفتن اقلیت ها بشود. ما چنین می کنیم چرا که با توجه به قدرت ایمان در زندگی ما، و شور و هیجانی که اختلافات مذهبی می توانند برانگیزند، قوی ترین سلاح در برابر کلام نفرت آمیز سلاح سرکوب نیست، بلکه کلام است -- صدای تحمل که در برابر تعصب و توهین به مقدسات قد علم می کند و بر ارزش درک و احترام متقابل می افزاید.
من می دانم که همه در این سازمان در این درک از آزادی بیان با ما شریک نیستند. با این حال، در سال 2012، در زمانی که هر کسی با تلفن همراه می تواند دیدگاه های توهین آمیز در سراسر جهان را با کلیک یک دکمه پخش کند، این تصور که ما می توانیم جریان اطلاعات را کنترل کنیم منسوخ شده است. پس سوال این است که ما چگونه پاسخ می دهیم؟ و در این مورد، ما باید به توافق برسیم: هیچ کلامی وجود ندارد که توجیه گر خشونت کور باشد...»
حمایت ما از آزادی بیان در دفاع از سخنان نفرت آمیز نیست، بلکه به این دلیل است که بنیانگذاران کشور ما این را درک کرده بودند که بدون چنین حمایتی، ظرفیت هر فرد برای بیان دیدگاه های خود و عمل به معتقدات خود در معرض تهدید خواهد بود. ما چنین می کنیم چرا که در یک جامعه متنوع، تلاش برای محدود کردن آزادی بیان می تواند تبدیل به یک ابزار برای ساکت کردن منتقدان، و یا فرو کوفتن اقلیت ها بشود. ما چنین می کنیم چرا که با توجه به قدرت ایمان در زندگی ما، و شور و هیجانی که اختلافات مذهبی می توانند برانگیزند، قوی ترین سلاح در برابر کلام نفرت آمیز سلاح سرکوب نیست، بلکه کلام است -- صدای تحمل که در برابر تعصب و توهین به مقدسات قد علم می کند و بر ارزش درک و احترام متقابل می افزاید.
من می دانم که همه در این سازمان در این درک از آزادی بیان با ما شریک نیستند. با این حال، در سال 2012، در زمانی که هر کسی با تلفن همراه می تواند دیدگاه های توهین آمیز در سراسر جهان را با کلیک یک دکمه پخش کند، این تصور که ما می توانیم جریان اطلاعات را کنترل کنیم منسوخ شده است. پس سوال این است که ما چگونه پاسخ می دهیم؟ و در این مورد، ما باید به توافق برسیم: هیچ کلامی وجود ندارد که توجیه گر خشونت کور باشد...»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر